Levensgrote anatomisch Correcte de Verbinding en de Handmodellen van de Skeletvoet

Ongeveer de skeletkennis

Een verbinding of een verbinding (of een gewrichtsdieoppervlakte) zijn de verbinding tussen beenderen in het lichaam wordt gemaakt die het skeletachtige systeem in een functioneel geheel verbinden. Zij worden geconstrueerd om voor verschillende mate en soorten beweging toe te staan. Sommige verbindingen, zoals de knie, de elleboog, en de schouder, zijn zelfsmerend, bijna frictionless, en kunnen compressie weerstaan en zware ladingen handhaven terwijl nog het uitvoeren van vlotte en nauwkeurige bewegingen. Andere verbindingen zoals hechtingen tussen de beenderen van de schedel laten zeer weinig beweging (slechts tijdens geboorte) toe om de hersenen en de zintuigen te beschermen. De verbinding tussen een tand en het kaakbeen wordt ook genoemd een verbinding, en als vezelige die verbinding als een gomphosis beschreven wordt bekend. De verbindingen zijn structureel als functioneel geclassificeerd zowel.

Schouderverbinding
De schouderverbinding (of glenohumeral verbinding van Griekse glene, de oogappel, + - oid, de ‚vorm van‘, + Latijns opperarmbeen, schouder) zijn structureel geclassificeerd als synovial kogelgewricht en functioneel als diarthrosis en multiaxial verbinding. Het impliceert verbinding tussen de glenoid holte van het schouderblad (schouderblad) en het hoofd van het opperarmbeen (hoger wapenbeen).

wegens de zeer losse gezamenlijke capsule die een beperkte interface van het opperarmbeen en het schouderblad geeft, is het de mobielste verbinding van het menselijke lichaam.

Verbindingen van hand
De verbindingen in de hand zijn verbindingen op het distale eind van het hogere lidmaat worden gevonden dat.

De verbindingen zijn: In de pols is er de radiocarpal verbinding tussen de straal en carpus. Tussen de handwortelbeenderen zijn de intercarpal verbindingen en de midcarpal verbinding.

De carpometacarpal verbinding verbindt de handwortelbeenderen met metacarpus of metacarpal beenderen die bij de intermetacarpal verbindingen worden aangesloten bij.

In de vingers, tenslotte, zijn de metacarpophalangeal verbindingen (met inbegrip van de gewrichten) tussen de metacarpal beenderen en phalanges of de vingerbeenderen die door de interphalangeal verbindingen onderling worden verbonden.

Verbindingen van voet

De menselijke voet is een sterke en complexe mechanische structuur die 26 beenderen bevatten, 33 verbindingen (20 waarvan actief) worden gearticuleerd, en meer dan honderd spieren, pezen, en ligamenten. De verbindingen van de voet zijn de enkel en subtalar gezamenlijk en de interphalangeal verbindingen van de voet.

De voet kan in hindfoot, midfoot, en de voorpoot worden onderverdeeld:

Hindfoot is samengesteld uit talus (of enkelbeen) en calcaneus (of hielbeen). De twee lange beenderen van het lagere been, het scheenbeen en fibula, worden verbonden met de bovenkant van talus om de enkel te vormen. Verbonden met talus bij de subtalar verbinding, wordt calcaneus, het grootste been van de voet, beschermd onderaan door een laag van vet.

De vijf onregelmatige beenderen van midfoot, kubusvormig, navicular, en drie wigvormige beenderen, vormen de voetholten wat als schokbreker dient. Midfoot wordt verbonden met achterste en fore-foot door spieren en de plantar band.

De voorpoot is samengesteld uit vijf tenen en de overeenkomstige vijf proximale lange beenderen vormt de middenvoet. Gelijkaardig aan de vingers van de hand, worden de beenderen van de tenen geroepen phalanges en de grote teen heeft twee phalanges terwijl de andere vier tenen drie phalanges elk hebben. De verbindingen tussen phalanges worden genoemd interphalangeal en die tussen de middenvoet worden en phalanges genoemd metatarsophalangeal (MTP).

Zowel vormen midfoot als de voorpoot dorsum (het gebied die naar omhoog terwijl status onder ogen zien) en planum (het gebied die naar beneden terwijl status onder ogen zien).

Het bovenwerk is het overspannen deel van de bovenkant van de voet tussen de tenen en de enkel.